Mama ik mis je

Ik ben er maar weer eens voor gaan zitten om mijn weblog bij te werken. Het lijkt erop dat de site het weer doet en ik gelukkig alle berichtjes nog heb. De site is zeker een half jaar uit de lucht geweest, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er ook niet aan toe zou zijn gekomen en mijn hoofd er ook niet naar stond om berichtjes te tikken.

Het tweede half jaar van 2011 was een heftig half jaar. Ik zal in het kort uitleggen wat er allemaal gebeurt is.

Eind juni kregen wij te horen dat mijn vader Asbestlongkanker had en dat de doktoren in Nederland niets voor hem konden betekenen. Ze gaven hem 9 maanden tot een jaar. Maar zoals mijn vader is, liet hij het hier niet bij zitten, Met hulp van familie kwam hij een arts in Zwitserland op het spoor die hem wilde opereren in combinatie met een chemokuur. Toen eenmaal de beslissing voor opereren was genomen ging het in een stroomversnelling. De operatie, wat in hield zijn rechter long verwijderen, zou eind augustus in Zwitserland plaats vinden en mijn vader zou een week of 3 misschien 4 daar moeten blijven. Omdat mijn moeder ook zo erg ziek was en waarbij de chemokuren al niet meer hielpen, was dat natuurlijk een eeuwigheid. Gert is met Jay teruggegaan naar Qatar en ik bleef samen met Sydney in Nederland bij mijn moeder. Gelukkig ging de operatie van mijn vader voorspoedig en ook het eerste herstel ging snel zodat hij snel het ziekenhuis uit mocht en kon opknappen bij mijn oom en tante in Zwitserland. Maar met mijn moeder ging het alsmaar slechter en slechter. Totdat ze ineens zo snel achteruit ging dat mijn vader op stel en sprong terug kwam uit Zwitserland. Hij was nog maar net thuis en mijn moeder overleed. Oh wat hadden we dit allemaal anders gewild!

Inmiddels heeft mijn vader gisteren de laatste chemokuur gekregen. Hij heeft na de eerste chemokuur ook nog een longontsteking gehad, waar hij gelukkig weer van bovenop gekomen is. Laten we hopen dat hij nu echt gaat opknappen en hij weer een beetje kan gaan genieten.

Maar het gemis zal blijven…

Mama ik mis je xxx

Liefs Bianca

Weblog.nl erg teleurstellend

Eindelijk na weken/maanden kan ik weer eens inloggen. Weblog is aan het migreren, wat erg teleurstellend verloopt. Ik hoop dat ik al mn berichtjes en reacties nog heb, laten we het maar niet over de layout hebben. De site ziet er niet uit. Ik begin de hoop op te geven dat het nog goed komt me Weblog.nl. Moet dus gaan kijken om op een andere manier te gaan bloggen, iemand nog suggesties?
Groetjes van Bianca, die eigenlijk heel veel te vertellen heeft over wat er allemaal gebeurt is de afgelopen maanden en wat er nog steeds gebeurt. xxx

Weekend Koeweit

Twee weken geleden ben ik een weekend naar Koeweit geweest. Maaike kreeg een surprise goodbye party en als extra surprise kwam Yolanda over uit Dubai en ik vanuit Qatar. Yolanda kwam met het hele gezin en ik kwam in mijn eentje, ff lekker een weekendje zonder kinderen 😉 Donderdagavond waren wij al bij Marlene, waar we sliepen en we zouden Maaike pas vrijdag verrassen. Die avond hebben we flink zitten broeden op een lied voor Maaike. Begonnen met Marco Borsato, maar geëindigd met Frans Bouwer! Veel gelachen en is dus ook een leuk lied geworden.

Vrijdag kwam Maaike zogenaamd brunchen bij Erik en Marlene en toen kwamen we ineens tevoorschijn vanuit de keuken. Haha ik zal dat gezicht van Maaike niet vergeten, wat keek die stomverbaasd 🙂

In het Hilton kwam de tweede verrassing, want daar zat de rest van d’r vriendinnen te wachten. Heel de ochtend hebben we gezellig gebruncht en gekletst.
‘s Avonds hadden we nog een ander leuk afscheidsfeest en zaterdag hebben we gezellig in de Avenue’s Mall ontbeten. Het leek wel alsof ik niet weg was geweest. Heel bekend en vertrouwd allemaal! Maar er zijn/gaan zoveel bekende weg uit Koeweit het is toch niet meer hetzelfde.

Super om zo weer even in Koeweit te zijn en iedereen te zien. Voor Maaike was het natuurlijk ook een superweekend. Van de zomer hebben we al weer afgesproken om elkaar in Nederland te zien.

Liefs Bianca

Bianca aan het werk

Toen we uit Koeweit vertrokken had ik net een baantje gevonden als Relocation Consultant. Het was wel erg leuk om te doen, dus dat wilde ik in Qatar ook wel. Via drie meiden die ik ken had ik al naam Country Connections gehoord. Een tijdje geleden al had ik gebeld en mijn CV gestuurd, maar verder niks meer gehoord, ze hadden het misschien over september. Toen ik laatst een van die meiden zag en zei dat ik mn CV had gestuurd, zei ze oh ik heb toch een team meeting binnenkort, dan laat ik je naam wel even vallen. En ja hoor 3 dagen later werd ik gebeld (handig zo’n vriendin). Ik heb een gesprek gehad en twee trainingen en ik mocht beginnen. Gisteren heb ik dan mijn eerste Oriëntatie Toer gemaakt. Met iemand 4 uur lang door Doha heen gereden en van alles laten zien. Was leuk, maar ik was wel gaar erna haha. Nou ben ik benieuwd hoe vaak ik mag rondrijden. Ze zeiden 3 of 4 keer per maand, niet echt veel, maar wel leuk voor de afwisseling 🙂

Liefs Bianca

Weekenden zijn net minivakanties

Of je nou in Nederland woont of in Qatar of ergens anders, de dagelijkse dingen blijven hetzelfde. Maar ik moet zeggen, de weekenden hier voelen soms net als minivakanties. Afgelopen weekenden hebben we weer allemaal leuke dingen gedaan.

We zijn weer naar de woestijn bij de Inland sea geweest en nu met onze nieuwe auto. De kinderen vonden het in het begin wel een beetje spannend, want dit was weer de eerste keer na de aanrijding van vorige keer. Maar nu met de nieuwe auto en die deed het super. Zonder moeite de heuvels op! Jammer genoeg stond er erg veel wind. De parasol bleef niet staan, dus we hebben wat staan hannesen met een stuk zeil tussen twee auto's. En verder hadden we hamburgers met zand van de barbecue. Maar dat mocht de pret niet drukken natuurlijk, het was een lekker dagje. Op de terugweg kwamen we een kudde 'wilde' kamelen tegen, met kleintjes. Geweldig om te zien!

Het weekend daarop zijn we met een clubje, met een dhow wezen varen. Zo'n ouderwetse Arabische houten boot. Na een stukje varen ging hij voor anker liggen en kon iedereen lekker zwemmen. Het duurde niet lang of de kinderen en een enkele volwassene sprong van het hoogste dek de zee in. Heerlijk genieten was het. De barbecue ging aan en we kregen een lekker buffet geserveerd, muziekje aan, eigen biertje mee, prima vertoeven zo! Sydney moesten we natuurlijk wel goed in de gaten houden, want die zou er zo vanaf springen! Dit zelfde weekend hadden we Quinten te logeren (voor 5 nachtjes). Zijn ouders waren naar Nederland voor een bruiloft. Het was lekker druk, maar t ging allemaal prima. Fijn toch dat je elkaar zo kan helpen.

Afgelopen weekend zijn Erik, Marlene en Maaike en de kinderen uit Koeweit overgevlogen voor een gezellig lang weekend. Jammer genoeg is het omgevlogen, voor je wist gingen ze weer weg. We hebben een dagje bij het zwembad van het Grand Hyatt hotel doorgebracht, wat erg lekker was. Ook in ons zwembad in de compound gezwommen, maar daar zijn we snel weer uitgegaan, want iemand had daar een grote boodschap achter gelaten, bah!! Verder natuurlijk gezellig zitten kletsen, eten, drinken, en vooral met alle iPhone's en iPads gespeeld, haha. Die elektronica van tegenwoordig die weet wat. De kinderen maken ruzie wie er met de iPad mag spelen.

Komend weekend nog geen plannen, maar die komen vaak op het laatste moment 🙂

Liefs Bianca

Heerlijke Pasen in Nederland

Twee super weken hebben we gehad in Nederland. En wat een mooi weer! Daar had ik echt niet op gerekend, dus snel maar wat blote hempjes gescoord.

Het was fijn om even bij mijn moeder te zijn, die de Chemokuren echt zat is, ze is er echt ziek van, wat een troep is dat! Het was ook fijn om mijn vader te helpen met de boodschappen en het koken, hoewel het hem prima afgaat moet ik zeggen 🙂 Maar dat hij ook een keertje ff lekker niks kan doen is natuurlijk ook fijn.

De kinderen hebben ook genoten. Overal waar we waren wilden ze niet weg, maar graag blijven, was erg gezellig dus. Als je in Nederland bent probeer je toch altijd weer een hoop mensen te zien, dus hadden we ook nu weer een druk programma. Naast wat bezoekjes hier en daar zijn we naar het Strand van Hoek van Holland geweest, een nachtje op de camping De Pekelinge bij Johan, Elly en Joy geslapen, schoolvoetbal wezen kijken, proefjes gedaan in de Ontdekhoek in Rotterdam, Plaswijckpark in Rotterdam onveilig gemaakt met de skelters, op verjaardag geweest bij Maarten van Reink en Monique en natuurlijk eieren gezocht in de tuin het was tenslotte Paasvakantie 🙂

Voor de terugweg had ik een extra koffer meegenomen die ik vol heb gestopt met totaal 20 kilo hagelslag, vlokken, pindakaas, drop en drop en drop en worst. Helaas moest ik 3 worsten en 2 pakjes rauwe ham in Doha inleveren bij de douane, tja varkensvlees mag niet, het was te proberen, maar drie worsten hebben ze niet gezien 😉

Op het vliegveld stond Gert ons natuurlijk op te wachten, die eigenlijk nog aan het bij komen was van een feestavond in Dubai. Een paar uur ervoor was hij aangekomen. In Dubai heeft Gert met vrienden uit Koeweit het Oranjefeest gevierd, waar Guus Meeuwis optrad. Een super gezellige Hollandse avond hebben ze gehad en de volgende dag nog van een heerlijke brunch genoten. Jammer dat ik er niet bij was, deze keer waren ook de meiden mee met sexy oranje burka's haha.

Komende donderdag hebben wij hier een oranjefeest, ben benieuwd of dat een beetje kan tippen met het feest in Dubai, ik ben bang van niet. In Nederland heb ik nog een oranjepruik gekocht voor dit feest, alleen Sydney heeft hem ingepikt, die loopt er heel de dag mee rond, ze vindt het zulk mooi lang haar. Gisteren moest hij zelfs mee naar balletles, echt grappig om te zien!

Er schijnt ook nog een Koninginnedag borrel op de Nederlandse Ambassade te zijn geweest, maar daar hebben wij niks van gemerkt, het was alleen voor genodigden en wij waren zeker niet interessant genoeg 😉
En dan is het wel weer genoeg geweest met al dat oranje, ik heb het gevoel alsof we er 3 maanden mee bezig zijn geweest. Ik heb trouwens wel een Privé en Weekend uit Nederland meegenomen, waarin Jay samen met Maxima op de foto staat. En hij staat ook nog in een een of ander Royalty blad. Goed bewaren, leuk voor later 🙂

Liefs Bianca

Bekijk hier de foto's van de Paasvakantie in Nederland

Vroege Pasen

Oh wat vliegt de tijd om. Deze donderdag krijgt Jay vakantie en komen we gezellig voor 2 weken naar Nederland. Als we dan weer terug zijn in Qatar duurt het nog maar 2 maanden en dan is het alweer zomervakantie. Dan gaat Jay alweer naar Year 5 (groep 6 in NL). Sydney blijft nog een jaartje op de nursery, maar gaat in september wel 5 dagen in plaats van 3 wat ze nu gaat. Omdat ik onze belevenissen, foto's en filmpjes ook op Facebook en Hyves zet, vergeet ik wel eens onze weblog bij te werken. Er zijn alweer twee weken om na mijn laatste berichtje, en we hebben ook weer van alles gedaan.

Als eerste zal ik het maar even over onze auto hebben. Ja ja, we hebben een nieuwe gekocht. Een witte Jeep Grand Cherokee. En hier is het niet zo dat je er 3 maanden of langer op moet wachten, nee, zaterdag gekocht, maandag opgehaald, binnen 3 dagen dus 🙂 Hij is super mooi en rijdt lekker (alhoewel ik er nog niet veel mee gereden heb, Gert rijdt erin). Ben benieuwd wanneer we er de woestijn mee in gaan, maar ik ben bang dat dat nog wel even gaat duren, want het begint al aardig warm te worden om een woestijntripje te maken.

We zijn wel afgelopen weekend naar een strand in het Noorden geweest in Fuwairit. Doha ligt in het oosten van Qatar, we zijn naar het westen geweest en naar het zuiden en dan nu naar het noorden. Het was een klein uurtje rijden op de snelweg en toen was er een hele makkelijke toegang tot het strand. Lekker zand en de zee was lang ondiep, prima voor de kinderen. We waren met een clubje Nederlanders, barbecue aangestoken, heerlijk genoten!

Mijn eerste lekker band in Qatar heb ik ook al gehad. Het kon ook haast niet anders, je rijdt hier over zoveel onverharde wegen. De band stond leeg bij de manege, terwijl we net haast hadden, want Jay had een dansoptreden op school op een Arabische avond. Dus de auto laten staan en met Karin mee gereden. Die band zien we later wel weer…… 
Jay had een Internationale week op school met allerlei activiteiten, waaronder een Arabische avond. Erg leuk gedaan, een grote Arabische tent, met lokale gesluierde vrouwen die henna op je handen deden, Arabische pannenkoeken maakten, mandjes zaten te vlechten, natuurlijk een kameel waar de kinderen op konden zitten, Sydney's favoriet: facepainting en verschillende dansoptredens van de kinderen. Jay mocht mee doen met een dans en deed het erg leuk, in dishdash en met een stok. Het Arabische eten hebben wij gemist, want toen zijn we teruggereden naar de manege om mijn band te verwisselen in het donker, was Gert heel blij mee 😉

  Sydney heeft ook een 'optreden' gehad. Aan het einde van 4 lessen ballet lieten de meisjes zien wat ze geleerd hadden. Erg lief om ze te zien dansen, in die roze tutuutjes 🙂
Ook schattig om weer te zien was Sydney met haar paashoedje en paasmandje afgelopen weekend. Met de kinderen van Karin en Karin hebben we een vervroegde Easter Egg Hunt gedaan. Op vrijdagmiddag hebben we plastic eitjes verstopt (geen chocolade eitjes, want die smelten weg hihi) en aan het einde kregen ze natuurlijk wel chocola om te op te eten 🙂 Daarna gezellig met z'n alle buiten lekker Hollands gegourmet. Hebben we toch nog een beetje een Paassfeertje kunnen creëren in dit islamitische land, waar de paasversiering ver te zoeken is.

Met m'n rug gaat het nog niet echt veel beter. Ik heb het gevoel dat ik erg voorzichtig moet zijn. Ik hoop dat ik de vliegreis naar Nederland komende donderdagnacht een beetje door kom. Inmiddels ben ik 3 keer bij de fysiotherapeut geweest. Die heeft me oefeningetjes gegeven en als ik daar ben krijg ik plakkers op mijn rug die trillen, wat de spieren moet ontspannen, ik krijg een massage en een echo van m'n rug, niet om mijn rug te bekijken, maar een echo schijnt warmte van binnen te geven. Het is in ieder geval een relaí half uurtje daar, hopen dat het ook echt iets doet.

Ik ben nu onze koffers aan het pakken en we kijken uit naar 2 weekjes Nederland. Gert blijft in Qatar doorwerken, maar gaat nog wel lekker een dagje naar Dubai, Koninginnedag vieren, met vrienden uit Koeweit:-)

Liefs Bianca

Auto nog niet klaar

Gert z'n Ford staat inmiddels 2 weken bij de garage, en hij is nog niet klaar. Kennelijk hebben ze geen haast, we hopen dat hij deze week klaar is, Inshalla zeggen ze dan hier! De Jeep Wrangler waar we naar keken is inmiddels verkocht, dus die was ons niet gegund. Nu zijn we aan het kijken naar het nieuwe model van de Jeep Grand Cherokee. Die rijdt comfortabeler dan de Wrangler, maar je kan er toch nog de woestijn mee in. Eens kijken wat ze voor de Ford Explorer terug willen geven. Gert heeft een paar collega's op de compound wonen, waar hij mee naar z'n werk kan rijden en ik breng nu Jay naar school.

Met Jay gaat het erg goed op school. Met de 10 minuten gesprekken op school waren zowel de Engelse juf als de Nederlandse juf erg te spreken over Jay. Vooral omdat hij zo'n sociaal jongetje is! Erg leuk om te horen 🙂 Z'n Engels was heel erg vooruit gegaan en z'n Nederlands niet zo, daar moet hij erg aan gaan trekken! Z'n woordenschat is erg klein. Hij moet veel meer lezen, tja dat is niet altijd makkelijk, Jay vind het niet echt leuk. Maar we gaan het proberen. Jay gaat ook mee doen met een onderzoek van een digitale juf, Juffrouw Blom, misschien dat dat hem wat omhoog trekt. Jay heeft het in ieder geval super naar z'n zin op school, hij gaat er echt met plezier naar toe.

Sydney heeft zo haar buien, de ene keer vindt ze het leuk om naar de nursery te gaan en de andere keer niet. Komende dinsdag gaat ze met de bus naar het park en daar kijkt ze erg  naar uit. Ze vraagt nu al een week lang, Wat voor dag is het vandaag, ga ik vandaag met de bus? Ik hoop dat het wel door gaat, want de laatste keer ging het niet door door de storm die we hadden. En nu hadden we gisteren ook een zandstorm. Dat was een staartje vanuit Koeweit, want daar hebben ze een super zandstorm gehad. Bekijk dit filmpje maar eens, onwerkelijk om te zien.

Omdat Sydney altijd overal met Jay mee naar toe moet, zoals Jay ophalen van school, mee naar voetbal, mee naar paardrijden (ja dat doet hij tegenwoordig), leek het mij leuk dat Sydney ook wat kon gaan doen. Ze zit nu op dansen, wat ze erg leuk vindt. Zwemmen leek me ook wel wat voor haar. Ze vindt water super en ze zwemt al bijna, dus ik dacht zwemles is leuk. Eerst zijn we gaan kijken en toen moest Sydney huilen omdat ze niet mee mocht doen. Toen mocht ze een keer voorzwemmen en moest ze weer huilen omdat ze het te kort vond. En toen eindelijk haar zwemles begon, toen brak m'n klomp. Toen wilde ze namelijk het water niet in! Met geen enkele manier kreeg ik het voor elkaar, ik snapte er niks van. Het is echt een eigenheimer, grietje met buien en een karaktertje, pffff. De zwemjuf stelde voor om het volgende termijn het nog eens te proberen, we zullen het zien, 1 mei is de nieuwe poging. En ik dacht nog wel dat ik d'r een plezier mee zou doen. Bekijk het filmpje maar eens hoe ze nu zwemt, misschien is de zwemles wel niet nodig 😉

Zelf ben ik sinds kort ook elke dag een half uurtje aan het zwemmen. Ik moet goed bewegen. Omdat mijn rugpijn niet meer te harden was ben ik naar de dokter geweest. Die hebben eerst een X-ray gemaakt en ook nog een MRI. Op allebei was (gelukkig) niks geks te zien. Hooguit wat slijtage door m'' n leeftijd, oeps, tja ik wordt ook een dagje ouder! Ik moet het dus gaan oplossen met oefeningen. Binnenkort ga ik ook naar de fysiotherapeut, maar dat moet eerst met de verzekering geregeld worden. Wie tips heeft voor oefeningen, ik hoor ze graag!!

Half april heeft Jay 2 weken vakantie en ga ik met Jay en Sydney naar Nederland.  Gelukkig is het niet nodig om weg te gaan vanwege onrust in Qatar, want de onrust die in andere landen in het Midden Oosten is, is er hier in Qatar niet! We gaan gezellig bij m'n ouders langs, kunnen we ze een beetje bijstaan in de moeilijke tijd die ze doorstaan!

Liefs Bianca

Woestijn van Qatar

Hèhè eindelijk kwam het er van dat wij ook een keer de woestijn in gingen. Al die tijd dat we nu in Qatar wonen zijn we 1 keer de woestijn in geweest, maar dat was naar Zekreet, waar het een rotsachtige woestijn is. We waren nog niet naar de Inland Sea geweest, waar we mooie verhalen over hadden gehoord. Dat ligt in het zuiden van Qatar, dicht tegen de grens van Saudi Arabië aan. Het is een uitloper van de zee het land in. De duinen van de woestijn gaan letterlijk over in de zee. 

Het was er gewoon steeds nog niet van gekomen en Gert dacht ook eigenlijk dat zijn Ford Explorer niet echt goed genoeg zou zijn. In Koeweit vond hij hem altijd een beetje gekke geluiden maken als we door het zand crossten. Maar we gingen met Richard en Karin mee die zo goed als elk weekend de woestijn in gaan en dus de weg wel weten. Frank en Karin gingen ook mee, ook met een Ford Explorer dus dat moest allemaal wel goed gaan.

Vrijdagochtend gelijk door na Jay z'n voetbal, op naar het zuiden. Afgesproken bij het Sealine Beach resort, een plek waar de meeste mensen afspreken. Daar laat men de banden leeg lopen en duikt men zo de woestijn in. Nu het nog niet zo heet is, is het een populaire bezigheid in het weekend. Honderden mensen bepakt en bezakt gaan de woestijn in, eerst wat crossen en dan een kamp opzetten. Wij gingen voor de dag en niet voor de nacht, hoewel me dat nu toch wel een keertje leuk lijkt. Dan hoef je tenminste niet voor het donker de woestijn weer uit.

De woestijn ziet er prachtig uit, heel anders dan de woestijn in Koeweit. Hier in Qatar zijn er echt zandduinen, die waren in Koeweit ver te zoeken. Op een gegeven moment zagen we het water, de plek waar we ons 'kamp' zouden opbouwen. Helaas was het een beetje bewolkt, maar toch was het een mooi gezicht om zo de zee in de woestijn te zien. Heel apart eigenlijk. Richard en Karin hadden een mooi plekje gevonden waar we konden zitten.

Een heerlijk dagje zo. De kinderen hebben leuk van de duinen gerold en schelpen gezocht, die we vervolgens in een pannetje op de barbecue hebben gezet, met wat paprika, peterselie en provinciale kruiden, mmmmm heerlijk, een soort mosselen. Wij lekker in het zonnetje gezeten, die uiteindelijk toch doorbrak.

De terugweg zouden we wat langer over doen, door wat in de duinen te gaan crossen. Het duurde inderdaad wat langer, maar anders dan gepland. Bij de eerste beste heuvel, kwamen wij niet echt snel omhoog en zaten we te dicht op elkaar en helaas botste toen Frank achterop ons. Boem is ho! Tja erg vervelend, maar niks aan te doen. Jay was wel erg geschrokken, die vond het rijden in de woestijn zo wie zo al een beetje eng. Hij was bang dat de auto zou ontploffen, tja iets te veel enge films gekeken denk ik. Nadat we met wat tyraps (altijd handig als je die bij je hebt) alles bij elkaar gebonden hadden, wilden we weg rijden, maar toen starte de auto niet. Het bleek dat er een stekkertje los zat wat aangaf dat er geen benzine in zat. Met wat hulp van mannen die kwamen toegesneld kregen ze het toch  voor elkaar en konden we gelukkig verder. Erg opvallend trouwens hoeveel mensen, ook Qataries, er stoppen om je te helpen. Jay wilde echt niet meer in de Ford, dus zijn we bij Richard in de auto gegaan. Terug op de plek waar de banden weer opgepompt werden, was Jay weer gekalmeerd en durfde de Ford weer in.

Een super leuke dag, met een avontuurlijk einde! Inmiddels staat onze Ford bij de garage, en die van Frank waarschijnlijk volgende week. Maar tijdens het rijden had Gert toch niet alle vertrouwen in onze Ford en hoorde toch nog gekke geluiden. Dus wellicht dat hij ingeruild gaat worden. Gert heeft al een oogje op een Zwarte Jeep Wrangler!

Liefs Bianca

Bekijk hier nog meer foto's van deze woestijndag!

Koninklijk bezoek aan Qatar

  Woensdag 9 en donderdag 11 maart stonden hier helemaal in het teken van Hare Majesteit Koningin Beatrix, Prins Willem Alexander en Prinses Maxima.

Heel bijzonder om net in het land te zijn als er een staatsbezoek plaatsvindt.

Een aantal Nederlandse kinderen mocht naar de Souq om de Koninklijke familie toe te zingen. Jay mocht ook mee, opgewonden en uitgedoft in z'n oranje dishdash ging hij de bus in. Wij erachter aan, zo nieuwsgierig als we zijn 🙂 Op de souq stond de pers al klaar en bleven we Nederlanders tegen komen. Iedereen stond met smacht te wachten. Er hing een erg leuk sfeertje. Koningin Beatrix, Prins Willem Alexander en Prinses Maxima liepen heel relaí door de souq heen. Af en toe bleven ze ergens bij staan kijken, zoals bij een bekende parelduiker, iemand die bootjes maakten, bij de valken en natuurijk ook bij het groepje  Nederlandse kinderen. Die zongen uit volle borst Oranje Boven! Toen merkte Prinses Maxima Jay zn mooie outfit op en werd hij uit het groepje geplukt. Je hebt je mooi aangepast zei ze en Prins Willem Alexander merkte gelijk het KNVB logo op, "Zeker voor de WK laten maken?", heel scherp gezien! 🙂 Jay natuurlijk helemaal in de gloria, vooral omdat het ook op de televisie in Nederland verschillende keren is uitgezonden.

 

Tijdens de wandeling door de souq werd Sydney ook nog aangesproken door Maxima, die vond dat ze van die mooie ogen had. Maar ja zo verlegen als Sydney is, kroop ze helemaal in me weg, haha.

  Alle Nederlanders die zich bij de ambassade in Qatar hadden ingeschreven hadden een uitnodiging gekregen om de receptie van de Koningin bij te wonen waar zij de Nederlandse gemeenschap zou ontmoeten. Als je je aanmelde moest je een summiere CV inleveren. Aan de hand van de CV's hadden ze mensen uitgekozen en groepjes geformeerd, zoals Luchtvaart, Onderwijs, Bedrijfsleven, etc. Iedereen die aanwezig was werd voorgesteld en kreeg een hand. Vervolgens kwamen de Koningin en Prins Willem Alexander en Prinses Maxima 10 minuten bij de groepjes praten. Wij hoorden niet tot deze groepjes, maar het was wel erg leuk om dit mee te maken.

Een ervaring die je niet vergeet!

Liefs Bianca

Hier een special over het staatsbezoek. Ook onze compound waar wij wonen is te zien!

Hier de foto's